Jabuka (mađ. Torontálalmás, nem. Apfeldorf) je seosko naselje koje se nalazi na teritoriji grada Pančeva, u Južnobanatskom okrugu Autonomne Pokrajine Vojvodine. Prema konačnim rezultatima popisa stanovništva iz 2011. godine, u Jabuci živi 6181 stanovnika. Jabuka je danas nezvanično poznata kao naselje u Srbiji sa najvišim postotkom etničkih Makedonaca i kao njihovo važno kulturno središte u Vojvodini.
Prvi pisani podaci datiraju iz 1385. godine. Jabuku su osnovali srpski ribari koji su na levoj obali Tamiša pronašli jabukovo drvo i pod njim sagradili prve kuće. Prema podacima iz daleke 1928. godine još u praistoriji na ovom prostoru postojalo je naselje sa dva razvojna perioda (Vinčanska i Starčevačka kultura). Sa sigurnošću se može reći, da između 1660—1666. godine Jabuka nije postojala kao naseljeno mesto. Posle velike seobe Srba na ovim prostorima ponovo se naseljava srpsko stanovništvo zajedno sa delom makedonskih naseljenika. U doba Marije Terezije od 1763. a naročito 1765. i 1766. godine izvršena je nemačka kolonizacija Jabuke. Najstariji spomenik u Jabuci je veliki kameni krst koji se i danas nalazi u ulici Žarka Zrenjanina, spomenik datira iz 1788. godine i prema istorijskim podacima podigli su ga oni koji su se bežeći pred Turcima srećno vratili u Jabuku. U vreme austrougarske vladavine u ovim krajevima mesto dobija ušoren izgled kakav i danas ima. 1901. godine izgrađena je kapela „Svetog Dimitrija“ koju su izgradili pripadnici Rumunske pravoslavne crkve koju sve do današnjeg vremena koriste svi u Jabuci. 1912. godine izgrađena je Osnovna škola a sve do Drugog svetskog rata Jabuka ima status Opštine.
Između dva svetska rata i pored doseljavanja iz Like, Bosne i Crne gore i dalje je najbrojnije Nemačko stanovništvo. Početkom 1925. godine registrovana je i zemljoradnička zadruga. Kada je u pitanju Drugi svetski rat Jabuka nosi ime (mađ. „Torontálalmás“) (nem. Apfeldorf) Od 1941. do 1944. godine na mestu Stratište po naredbi šefa policije Pančeva ubijeno je više od deset hiljada Srba, Roma i Jevreja. 1945. godine izgrađena je spomen piramida a u novije vreme i veliki spomenik sa spomen kućom. 1945. započinje kolonizacija Jabuke.
Iz svih krajeva tadašnje Jugoslavije pristižu porodice sa samo najosnovnijim sredstvima za život. Najviše kolonista je iz Krivopalanačkog ali i drugih krajeva Makedonije. Prilagođavaju se životu u ravnici i zajedno sa starosedeocima i kolonistima iz drugih krajeva Jugoslavije počinju da grade noviju istoriju Jabuke.