Boka (mađ. Bóka) je naselje u Srbiji u opštini Sečanj u Srednjobanatskom upravnom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 1412 stanovnika.
Boka se nalazi u srednjem Banatu. Jugoistočno od mesta prolazi železnička pruga Zrenjanin — Vršac, južno od mesta prolazila je železnička pruga Čot – Alibunar, a kroz Boku prolazi magistralni put Zrenjanin – Vršac. Boka ima veoma veliki atar koji se prostire na severu do reke Tamiš, na zapadu do kanala Dunav — Tisa – Dunav, na jugu do kanala Brzava, a na istočnoj strani graniči se sa atarom Šurjana i Konaka. Seoski atar graniči se sa sledećim mestima: Neuzina, Banatska Dubica, Sečanj, Jarkovac , Konak i Šurjan. Po geografskim kartama grofa F. K. Mersija iz 1723 — 25. potok Igan se kao pritoka ulivao u Tamiš između Boke i Neuzina.
Boka je tokom svoje istorije više puta menjala svoje ime: 1334 – Boka, 1338 – Borzatö Báka, 1717 — Boka, 1801 – Srpska i Hrvatska Boka i 1898 – Boka (Bóka). Već 1334. godine pominje se Boka kao parohijsko mesto koje pripada Kovinskom Komitatu. Godine 1338. dano je ovome mestu mađarsko ime Borzatö-Baka, jer je ležalo na ušću Brzave (Brzava). Od 1361-1362. godine ime naselju je opet Boka. Odlukom Marije Terezije iz 1778. godine znatni deo poseda zagrebačkoga biskupa i Turopoljskog plemstva trebalo je da bude ustupljen vojnoj upravi. Nakon dugogodišnjih pregovora postignut je sporazum 1801. kojim su oštećeni plemići dobili posede u Banatu među kojima i Hrvatsku Boku.
Godine 1854. obe opštine imaju (srpska i hrvatska) ukupno 2725 stanovnika. Novo sagrađena pruga proradila 21.decembra 1895.g na pruzi za Bečkerek i za Čakovo. Mađarsko ministarstvo unutrašnjih dela (br. 105820-IVa 1898. spoilo Srpsku i Hrvatsku Boku. Popisano je 31. januara 1921.g 2794 stanovnika, od kojih je : Srba i Hrvata 1829. ostalih Slovena-1; Rumuna – 13; Nemaca – 232; Mađara – 672 i ostalih 72 stanovnika